نرگس محمدی پس از آزادی از زندان در بیمارستان بستری شد+عکس

نرگس محمدی، فعال حقوق زنان و حقوق بشر، روز 12 تیرماه به دلیل وخامت اوضاع جسمانی اش در بیمارستان بستری شد.
نرگس محمدی شب 10 تیرماه با تودیع وثیقه و در حالی که از وضعیت بد جسمانی رنج می برد از زندان آزاد شد، اما وخامت حال این مدافع حقوق زنان، وی را سرانجام راهی بیمارستان کرد. محمدی از زمانی که آزاد شده است هر چند ساعت یک بار، دچار فلج عضلانی شده و قادر به انجام کارهای روزانه و حتا حرف زدن نیست. به گفته تقی رحمانی، همسر نرگس محمدی، فلج عضلانی محمدی در زندان شروع شده و تاکنون ادامه داشته است. به رغم آزمایشات متعدد اما هنوز پزشکان موفق به کشف علت فلج موضعی دست و پا و عضلات بدن نرگس محمدی نشده اند.
محمدی که در سال ۲۰۰۹ برنده جایزه بین‌المللی بنیاد الکساندر لانگر شد، روز پنج شنبه ۲۱ خرداد بازداشت شد. در آن شب ماموران وارد منزل مسکونی نرگس محمدی و تقی رحمانی شدند و پس از دو ساعت تفتیش منزل، خانم محمدی را در مقابل چشمان دو فرزند خردسالش بازداشت کردند.
جزییات دستگیری نرگس محمدی یک روزپس از زندان در مصاحبه با کمپین: دوری از فرزند بیمارم فراتراز شکنجه است
نرگس محمدی متولد، نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر و برنده جایزه ی بین‌المللی بنیاد الکساندر لانگر، امروز یک روز پس از آزادی از زندان درمصاحبه با کمپین بین المللی حقوق بشردرایران به تفصیل درمورد دستگیری و اتهامات مطرح شده در دوران بازداشت صحبت کرده است. او به کمپین گفت که اتهام اجتماع وتبانی علیه نظام پس از چهار روز گذشت از دستگیری وی به او تفهیم شده است. محمدی می گوید: « من یک فعال حقوق بشر هستم و فعالیت هایم هم در چارچوب قوانین نظام جمهوری اسلامی ایران با التزام به مواد قانونی جمهوری اسلامی ایران هست.عضو هیچ گروه سیاسی هم نیستم، من فقط یک فعال مدنی و یک مدافع حقوق بشر هستم.»
نرگس محمدی به کمپین گفت:
«روز پنج شنبه، ۲۰ خرداد، ساعت ۸ شب، دخترم را از بیمارستان آوردم. عمل جراحی کرده بود و بخیه های زیادی روی شکم بچم بود و حال اش مساعد نبود. مشغول شستن بخیه هایش بودم. حدود ساعت ده به بعد شب، زنگ زدند سوال کردم چه کسی هستید؟ گفتند از نیروی انتظامی هستیم، پایین بیایید، یک سوال از شما داریم. چون شب بود با لباس خواب بودم، گفتم اگر کاری دارید، من مانتو شلوار بپوشم. گفتند نه، فقط یک سوال داریم، پایین بیایید.وقتی پایین رفتم ۶ نفر از نیروها وارد خانه شدند؛ چون بچه ی کوچک همراهم بود، هیچ اعتراضی نکردم. متأسفانه یک نامه به من نشان دادند که نه حکم بازداشت بود و نه حکم تفتیش منزل،آن نامه، نامه ی قضایی نبود؛ چون نزدیک ۲۲ خرداد بود متن آن نامه هم مبنی براین بود که اگر در این ایام اغتشاش، مخفی کاری و یا چیزهای مشکوکی ببینیم ، می توانیم بیاییم و بررسی کنیم. من را با این شرایط بازداشت و به بند بند ۲۰۹ بردند و۲۲ روز آن جا بودم.
من یک مادرم دو تا بچه ی سه ساله دارم. بچه ام مریض بود و تازه از تخت پایین آمده بود. یک مادر را، حتی اگر به بهشت هم ببرید، اون جدایی برایش رنج بزرگی است و من یک مادر بودم، واقعا توقع نداشتم ساعت ۱۲ شب؛ من را در حالی که بچه ی مریضم را از تخت عمل تازه پایین آورده بودم و گریه می کرد و دست هایش را دور گردنم قلاب کرده بود ،جدا کنند. من فارغ از مسائل سیاسی آن چه که برایم مهم است مسائل اخلاقی و انسانی است و این برای من دوری از فرزندانم، چیزی فراتراز شکنجه است.فکر می کنم بزرگ ترین شکنجه ای بود که در تمام عمرم تا حالا دیدم.»
سابقه خبر:
نرگس محمدی متولد ۱۳۵۱، فعال حقوق بشر، روزنامه‌نگار، نایب رئیس و سخنگوی کانون مدافعان حقوق بشر،رییس هیئت اجرایی شورای صلح ایران و همچنین عضو سابق شورای سیاست گذاری سازمان دانش آموختگان ایران که در تاریخ ۲۰ خرداد، بازداشت شده بود، در تاریخ ۱۰ تیرماه آزاد شد .پیش از این در تاریخ ۱۷ اردیبهشت از مسافرت وی به گواتمالا، ممانعت به عمل آمده بود .
مدرسه فمینیستی/ کمپین بین المللی حقوق بشردرایران

1 نظرات:

ناشناس گفت...

سلام

بابام مي‌گفت يه گرگي

بچّه هامونو مي‌خورد
توي محلّه مي‌گشت

بزرگامونو مي‌بُرد
بابام مي‌گفت كه گرگا

هميشه درکمينن
مواظبِ خـودت باش

نذار تو رُو ببينن
مواظبِ خـودت باش

که چشماشون گشاده
دماغشون درازه

که گوشاشون به باده
يه روز يه نرّه شيري

تو گرمايِ تابستون
يه نرّه شيرِِ پيري

اومد ميونِ ميدون
به مشتِ آهنينش

عصايِ آهنين داشت
به تکيه گاهِ پشتش

به مردمش يقين داشت
بابام مي‌گفت‌که‌ميدون

پُر از کبوترا بود
همه با هم مي‌خوندن

خيلي سر و صدا بـود
همه با هم مي‌خوندن

با شور و شوق و فرياد

به امید آزادی

ارسال یک نظر

نه بر حسين بلكه بايد بر مذهبي گريست كه عالمانش پاره شدن عكس مردگان را وقيح تر از دريده شدن سينه زندگان مي دانند!