خس و خاشاک تویی!

من ایرانی با هر ایده و عقیده ای با سکوت خود فریاد مردم به جان آمده ام را رساتر به گوش جهانیان میر سانم.

آن خس و خاشاک توئی پست تر از خاک توئی شور منم نور منم عاشق رنجور منم زور توئی کور توئی هاله بی نور توئی دلیر بی باک منم مالک این خاک منم

من سبزم، چون رنگ بالایی پرچم سه رنگ کشورم.من سبزم، چون جوانه‌ها‌ی پونه و ترتیزک کناره‌ی جوی‌بارهای جاری از کوه‌های سربلند کشورم، جای‌گاه آرش‌ها، حسن صباح‌ها و بابک خرم‌دین‌ها.من سبزم، چون اهورایی‌ام و نه آلوده به دروغ.من سبزم و دشمن اهریمن‌. سمبل ناپاکی.من سبزم، هدفم روشنایی و رهایی انسان از اوهام و خرافه.من سبزم، چون ایرانی‌ام، افتخاراتم فردوسی است که گفت:دریغ است ایران که ویران شود/ کنام پلنگان و شیران شود.

و سعدی که گفت:بنی آدم اعضای یکدیگر است/ که در آفرینش ز یک گوهر است.

و حافظ که گفت:در میخانه به بستی خدایا مپسند/ که در خانه‌ی تزویر و ریا بگشایند!

من دنباله‌رو ستارخان و باقرخانم. من رهرو مصدقم که خار چشم تو و حامیان تو است. مصدقی که نام ایران و ایرانی را نزد دشمن و دوست عزیز کرد نه چون تو که خفیف و بی‌ارزشش کردی.ما سبزیم.ما زمینی هستیم.باورمندان به جامعه‌ی مدنی.ما نه مدعی هاله‌ی نوریم و نه ادعای پشتبانی از نیروهایی غیبی داریم. اگر اشتباه کردیم به گناه خود اعتراف می‌کنیم.ما سبزیم‌.ما ایرانی هستیم، ما دروغ نمی‌گوییم. ما مردممان را دارای عقل و شعور می‌دانیم.ما پاکیم و شفاف چون هوای بهاری کوهستان‌های ایران.

ما سبزیم چون رنگ بالایی پرچم ایران.

خش و خاشاک توی یدشمن این خاک تویی!

زنده باد آزادی

پاینده ایران